Walang Katauhan

Bakas sa karamihang blog kung ano ang dahilan ng pagsusulat ng manunulat. Ang iba ay rant, ang iba naman ay mga litratong kuha nila. Ngunit itong blog na ito ay tila walang dahilan.

Nang muli kong binalikan ang aking mga naisulat, napansin kong halo halong artikulo, tula at rant ang nilalaman nito. Isa lang ang dahilan nito, wasak ako nung mga panahong sinulat ko ito. Halatang wala akong kamuwang muwang at wala sa sarili nung sinulat ko ang mga akda sa blog na ito.

So bakit ka pa nag-aaksaya ng panahon dito? Walang kwenta ang blog na ito...

So it's been a year..

So it's been a year since I last wrote here. I learned a lot and have recovered a lot. The longing is still there. The feeling of having some companion always there for you. I still don't have answers as to why she left. But knowing why wouldn't change anything. So there's nothing more I could than to trudge on and get back to where I started.

So here's to moving forward..